Grafisk design

Oppgåve i trykk og foto-faget:
Bruk linkane under eller andre grafiske designarar/ byrå som du kjenner til, og velg ut tre ulike grafiske arbeid som du presenterar. Beskriv bruken av typografi, farge og komposisjon. Kva slags teknikk/verktøy trur du designaren har brukt? Kommuniserar arbeidet mot ei spesifikk målgruppe? Kvifor/kvifor ikkje? Vil du karakterisere arbeidet som kreativt/originalt, eller har du sett liknande ting før?


Post tekst og bilete på bloggen din.

Bright Angels:

Dette arbeidet er frå Bleed sine heimesider, og er kalla ”Bright Angels”. Det er Hintmag, eit online motemagasin som står for dette biletet. Eg likte dette designet spesielt godt fordi eg fekk assosiasjonar om fridom samstundes som det er prega av stil og mote på ein veldig profesjonell måte. Sjølve motivet i biletet står i ganske stor kontrast med den mørke bakgrunnen på grunn av dei kvite figurane som omringer kvinna i midten. Tåka i bakgrunnen gjorde eit ekstra preg over biletet, noko som skapa ein mystisk stemning over heile motivet. Det som gjorde biletet heilt komplett var kvinna i midten og måten ho står på. Ho passar heilt perfekt inn med resten av biletet. Ein ser fort at dette arbeidet har blitt jobba mykje med digitalt. Der er satt saman av forskjellige effekter, der ein ser ein ganske dramatisk bakgrunn som er satt saman med denne modellen som lyser mote lang veg. I tillegg til desse elementa ser me dei geometriske effektane rund modellen. Eg meiner at her har designarane klart å kombinere moten med resten av dramatikken i biletet på ein svært god måte. Det er dei mørke fargane som dominerer, men det er ikkje lett å unngå dei blå/lilla valørane rundt modellen. Målgruppa er helst frå ungdom og oppover fordi eg trur det er helst denne målgruppa som klarar å danne seg eit bilete av kva som er meint med dette designet.

Statoil:

Her ser me logoen til Statoil, designa av Scandinavian Design Group. Logoen sitt bodskap er å vise stjerna som sitt symbol, slik at Statoil blir sett på som ein leiande faktor framover innan oljeindustrien.

”The new logo was inspired by the starry skies of the north which for centuries have guided those who venture out in search for new frontiers.”

Logoen er Ganske enkel og ryddig i seg sjølv, noko eg ser på som ein positiv ting. Ein får eit inntrykk av at Statoil er eit solid selskap. Med det første eg såg logoen synes eg den minna meg litt om Telenor sin, men no syns eg dei er meir ulike etter å ha sett litt meir på begge. Den gråe fargen i den litt tynne skrifta står i stil til den blanke lillafargen med kvite valørar i. Logoen ser på ein måte litt ”ny” ut, fordi det ser ut som den glinsar litt. Plasseringa av den stjerne-liknande figuren er ganske bra, det gjorde logoen meir stilfull. Målgruppa for denne logoen er folk i alle aldre fordi det er ikkje noko spesielt åpenbart å forstå. Men for at folk skal forstå heilt konkret kva Statoil meiner med logoen, bør ein ha litt kjennskap til selskapet og kva dei forholder seg til. Her er det helst kunnskap som speler ei rolle, ikkje alder.

Liverpool FC:

 

Dette er logoen til Liverpool Football Club. Eg valde denne logoen fordi eg syns den er spesielt fin og fordi eg heier på dei. Eg liker logoen godt fordi den symboliserer ulike ting, og at den faktisk har ei meining. Det er mykje skrift i logoen, øverst står det ”You’ll never walk alone”, som er mottoet deira. I midten står står klubbens namn, og nederst står det kortid klubben blei stifta. I midten i logoen ser me ein føniks, som er frå gresk mytologi. Føniksen er eit symbol på gjenføding, udødelighet og liv etter døden. Det er ein flamme på kvar side av logoen, noko som eg trur symboliserer håp. Øverst på logoen finn med det samme mønsteret som er på inngangsporten på Anfield, heimebanen deira. Primærfargane som er brukt gjer at logoen ser ganske oversiktelig ut, og tyngda er fordelt utover på ein god måte. Eg vil påstå at det er flammane på sidene som dannar sjølve heilheiten i logoen, og at det gjer logoen meir lidenskapeleg i tillegg til føniksen i midten. Logoen er også satt saman av forskjellige former, så det ser ut som om den er delt inn i tre delar med det grøne og det raude. Skrifta er godt synleg og brukt på dei rette plassane, så ein kan sjå at det er godt gjennomtenkt. Målgruppa for denne logoen er folk i alle aldre her også. Men på samme måte med statoil, kunnskapen har mykje å sei for kor god forståelse ein får av logoen sitt bodskap.

Om bokkunst og illustrasjon

CUBAKRISEN

 

Boka eg har valgt heiter "Cubakrisen", som er bok nummer to i bokserien "Den kalde krigen". Boka sin forfattar heiter Peter Chrisp, og den er utgitt av Libetto forlag i 2001. Boka er i formatet 24,5x17,5 cm, og omslaget er i svært solid og bra kvalitet. Dette har kanskje noko å gjere med at boko ikkje er fullt så gammal, den ser hvertfall svært ubrukt ut sidan den er i så bra stand. Fotografia er teke frå forskjellige fotografar og museum, og boka består av både gamle og nyare bilete. "Cubakrisa" er ei historisk bok som tar for seg krisa på cuba i 1962 som eit ledd i den kalde krigen. Papiret i boka er glansa og ganske solid, ikkje like matt som det vanlegvis er i andre bøker.

Eg tolker og opplever boka som veldig interessant og lærerik. Bileta er helst mørke og ser gamle ut, men det er også nokre moderne fotografi i boka. Komposisjonen i boka er ganske varierande, med faktabokser og både firkanta og utgåande bilete. Dette gjer boka kjekkare og meir spanande å lesa. Faktaboksane er alltid like, men ulike storleikar. Det ser ut som bileta er redigert på forskjellige måtar, men mesteparten er utan fargar. Dei fotografia med fargar er sjølvsagt dei frå nyare tid. Illustrasjonar kan ein finne på om lag kvar side i boka, og ein kan aldri vete sikkert kva som ventar på neste side. Eg vil påstå at målgruppa for denne boka er frå vidaregåande skule og oppover. Ein må på ein måte ha litt historisk kunnskap for å få ein betre forståelse av boka. Det er også veldig mykje fokus på ledarane i USA, på Cuba og i Sovjetunionen på denne tida.

Kennedy i fargar

Eit utgåande bilete

Ein grafikar

Edvard Munch

 

Sjølvportrett av Munch, 1895. Litografi

Edvard Munch vart fødd den 12. desember 1863 i Løten, og han døydde den 23. januar 1944 i Aker. Han var ein norsk grafikar. I tillegg til dette var han ein målar og ein tidleg representant for ekspresjonismen. Han er den einaste norske målaren som er så berømt over heile verda. Den grafiske produksjonen til Munch er kjend for sin gode kvalitet, og spenner seg over 50 år, i perioden frå 1894 til 1944. Verka hans er prega av tradisjonelle grafiske metodar som radering, litografi, tresnitt, og veldig mykje hektografi. Alle verka til Munch blei testamentert til Oslo kommune då han døydde, og i Oslo er det eit museum med namn Munch-museet. Det finst det til saman over 17.000 grafiske blad laga av Edvard Munch. I tillegg til dette er det mykje verk av Munch som er spreidt til museer rundt om i verda.

Munch blei stilt i ein klasse for seg sjølv på grunn av at han forenkla og eksperimenterte med dei ulike grafikk metodane. Dette gjorde han enda meir kjend, og han var om lag like dyktig innanfor alle dei viktige metodane han prøvde seg på. Som grafikar hadde han ikkje store sjølvstendige arbeid, her samarbeida han mest med andre profesjonelle. Men på grunn av at vi i dag kan sjå trykk som Munch har eksperimentert med, kan vi også sjå at han var dyktig for seg sjølv også. Noko som er ganske typisk ved arbeidet hans er at han pleide ikkje å sette nummer på verka sine eller oppgi størrelsen. Han tok godt vare på arbeidet sitt, og etter han hadde trykka, tok han også vare på platene slik at han kunne bruke dei om att ein annan gong. Det kunne faktisk gå fleire år mellom kvar gong han brukte samme plate, men det var viktig å halde utstyret i orden. Desse trykkplatene testamenterte han også til Oslo kommune, saman med alle kunstverka sine. I Munch-museet kan vi derfor også sjå ei stor samling av litografiske steinar, metall- og treplater, tre presser og meir utstyr han hadde då han dreiv med trykking. Ei god grunn Munch kan ha hatt for å testamentere det til Oslo-kommune, var kanskje det at han ikkje ville at det skulle bli trykt frå steinene eller platene hans etter at han døydde.

Nokre grafiske arbeid:

Kyss på marken:

 

Dette trykket har ein størrelse på 208-210 x 260-266 mm, frå 1905. Førsteinntrykket mitt var at dette var eit ganske mørkt og trist bilete. Etter å ha sett litt, fekk eg ein forståelse av noko romantisk ved sjølve motivet. Det er såpass mykje fletta inn i heilheita at det er vanskeleg å få auge på alle detaljane. Eg la merke til at sjølve motivet, Kyss på marken, er berre så vidt snitta ut i tynne konturlinjer. Sjølv om det er motivet som tek mest av oppmerksamheita, er himmelen også svært synleg. Når det gjeld komposisjonen i biletet, får eg eit inntrykk av at det er eit ganske beint bilete i seg sjølv. Dette er på grunn av dei loddrette linjene som går igjen i bakken og i himmelen. Fjella i bakgrunnen bryt på ein måte opp i dette, og ein kan seie at det er dei som skil tyngda i biletet. På grunn av fargebruken er det ikkje vanskeleg å sjå at sjølve tyngda er lagt i nederste halvdel av trykket. Teknikken Edvard Munch tok i bruk her, var tresnitt, og det blir sagt at han trykte dette saman med grafikaren Lassally, men det er ingen som kan garantere dette. ¨

Vampyr 1:

Her er det Litografi som har blitt brukt, og trykket er 360-365 x 465-469 mm, frå 1895.

Badende kvinner:

Dette er eit trykk frå 1895, med ein storleik på 210-220 x 312-325 mm. Trykkmetoden Munch har brukt er radering.